наздик — [نزديک] 1. он чи аз ҷиҳати макон, замон ва масофа дур намебошад, қариб; муқоб. дур 2. қарин, ҳамдам, муқарраб: дӯсти наздик, одами наздик; наздикон хешу ақрабо, хешовандон 3. монанд, шабеҳ; наздики… ба назди…, ба пеши… дар ояндаи наздик ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қарибӣ — [قريبي] наздикӣ, наздик будан; қарибии… гуфт. наздикии…, наздик ба… (ба ин маънӣ шакли дурусташ қариби… аст): қариби(ҳо)и бегоҳӣ, қариби(ҳо)и саҳар…; ба қарибӣ а) ба наздикӣ, дар ояндаи наздик, дар рӯзҳои наздик; б) чанде пеш аз ин, дар гузаштаи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тақарруб — [تقرب] а. наздик шудан, наздик омадан, наздикӣ; хешӣ ◊ тақарруб фармудан иҷозати наздикӣ додан, наздик гардонидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зич — [زيچ] ду ё чанд чизи сахт ба ҳам часпида ва ё бисёр ба ҳам наздик, ҷафс; алоқаи зич робитаи наздик; робитаи мустаҳкам; зич кардан ниҳоят наздик овардани чизе ба чизи дигар, ҷафс кардан; зич нишастан ба ҳам тамоман наздик ва часпида нишастан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қариб — [قريب] а 1. наздик; қариби… наздик ба…; аз қариби… аз наздики…, дар наздики… 2. наздик ба…; қариб буд… наздик буд, ки…, кам монда буд, ки… 3. тақрибан, тахминан: қариб сад метр роҳ 4. кит. хеш, хешованд (ба ин маъно бештар дар шакли ҷамъ меояд):… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қирон — I [قران] а 1. кит. наздик шудан, пайвастани чизе ба чизе 2. нуҷ. ба ҳам наздик омадани ду сайёра дар як бурҷ; муқ. соҳибқирон; ҳаҷҷи қирон д. он давраи маросими зиёрати Каъба, ки дар он ҳаҷ ва умра ба ҳам мувофиқат кунад, бо ҳам омадани ҳаҷ ва… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иқтироб — [اقتراب] а. кит. наздик омадан, ба ҳамдигар наздик шудан; наздикӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қадрдон — [قدردان] 1. он ки қимату арзиши чизеро хуб медонад, он ки манзалату эҳтироми одамро медонад, қадршинос 2. қарин, хеле наздик: дӯсти қадрдон // ошнои қадрдон дӯсти қарин, ошнои бисёр наздик; рафиқи хеле наздик … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лаб — [لب] 1. канори берунии атрофи даҳони одам ва баъзе ҳайвонҳо, ки дандонҳоро мепӯшонад: лаби боло, лаби поин, лаби тунук, лаби ғафс, лаби гулгун, лаби майгун, лаби пурханда, лаби хандон, лаби ҷонбахш, кунҷи лаб, лабро пок кардан, лабони касе ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нав — [نو] 1. он чи, пеш аз ин мавҷуд набуд, аввалин бор сохташуда ё таҳияшуда; ҷадидан ихтироъгардида; тоза, ҷадид; муқоб. кӯҳна; расму оини нав, ҳаёти нав, ҳодисаи нав; бинои нав иморати тозабунёд, бинои навсохт; либоси нав сарутани тозадӯхт, либоси… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ